Polska Kronika Filmowa 17 1993-04-21

Polska Kronika Filmowa to emitowany w latach 1944–94 cotygodniowy magazyn filmowy, realizowany przez warszawską Wytwórnię Filmów Fabularnych. Kroniki wyświetlane były w kinach przed rozpoczęciem seansów. Na poszczególne odcinki składały się materiały informujące o najważniejszych wydarzeniach w kraju, m.in. z zakresu życia kulturalnego, gospodarczego i społecznego.
Na ten odcinek Polskiej Kroniki Filmowej składają się następujące materiały:

„Szkoła przeżycia" – materiał na temat sytuacji w polskich szkołach, w których, zgodnie z tytułem, trwa walka o przetrwanie. Niskie wynagrodzenia, niedostateczne środki na funkcjonowanie placówek – sytuacja materialna polskich nauczycieli jest bardzo trudna. Prestiż zawodu spada, a zamiast o problemach uczniów nauczyciele rozmawiają o fatalnej sytuacji materialnej: swojej i zatrudniających ich szkół. Ofiarą cięć finansowych są wiec nie tylko oni, ale i cały system oświaty.

„Miejsce odosobnienia" – reportaż z Komańczy, gdzie w Klasztorze Sióstr Nazaretanek ostatni rok internowania spędził prymas Polski, kardynał Stefan Wyszyński. Jak dowiadujemy się z materiału, Wyszyński był skromną i otwartą osobą; starał się, aby jego obecność nie stanowiła utrudnienia dla pozostałych. Miejsce spodobało mu się na tyle, że wracał do niego także później, po zakończeniu internowania.

„Kształt kamienia" – materiał o rzeźbiarzu i nauczycielu sztuki Adamie Myjaku. Artysta opowiada o roli rzeźby i zapotrzebowaniu na nią w okresie transformacji ustrojowej – w czasach upadku mecenatu państwowego. Rada Myjaka dla młodych? Skupić na twórczości artystycznej i nie martwić o ewentualną późniejszą działalność na komercyjnym rynku.

„Pobór" – reportaż z Rejonowej Komisji Poborowej na warszawskiej Woli, gdzie trwa nabór do polskiej armii. To od decyzji komisji lekarskiej zależy, czy dana osoba będzie musiała się pożegnać z życiem w cywilu i trafi do zasadniczej służby wojskowej. Niewielu poborowych cieszy ta perspektywa, dominuje postawa wroga bądź obojętna – młodzi nie chcą iść w kamasze. Teraz przynajmniej można otwarcie o tym mówić. Pacyfiści oburzeni perspektywą włączenia do Wojska Polskiego protestują i maszerują na Belweder.