Paradoksy Wyspiańskiego 3

Trzecia część wykładu, który odbył się 29 marca 2003 roku w Teatrze Narodowym w Warszawie w ramach cyklu "Wielki Teatr Świata". Historyk i krytyk teatru Rafał Węgrzyniak przedstawia rewizjonistyczne spojrzenie na twórczość Stanisława Wyspiańskiego. Przywołuje opinię Witolda Gombrowicza, który tłumaczył brak popularności St. Wyspiańskiego za granicą lokalnym, hermetycznym i wtórnym charakterem jego dzieł. Podaje różne przyczyny, które spowodowały, że dorobek twórcy nie był i nie jest znany w Europie. Prezentuje twórczość St. Wyspiańskiego na tle epoki modernizmu, nawiązując do poglądów Friedricha Nietzschego oraz Sigmunda Freuda. Mówi o odkryciu drugiego, niepokojącego aspektu twórczości St. Wyspiańskiego przez polski teatr powojenny na przykładzie spektakli Tadeusza Kantora i Jerzego Grotowskiego.