Opis
Rejestracja telewizyjna spektaklu w trzech aktach na podstawie dramatu Sławomira Mrożka. Akcja sztuki dzieje się w Rosji - akt pierwszy w roku 1910, drugi - w roku 1928, trzeci - współcześnie. Każda cześć przedstawia inne oblicze Rosji – carskiej, sowieckiej i obecnej.
Akt 1 (1910 rok)
W pensjonacie na Krymie nauczycielka Tatiana kokietuje rozmową Piotra Aleksjejewicza Sjejkina. Rozmawiają o wierze, logice i poezji. Sjejkin zarzuca Tatianie brak zamiłowania do logiki, a ta jemu brak wiary.
Towarzystwo wraca ze spaceru do pensjonatu, dolacza do dyskutującej pary i zamawia napoje i konfiturę wisniową. Obecji wszczynają przy samowarze rozmowy towarzyskie. Tatiana podaje herbatę Piotrowi Aleksjejewiczowi Sjejkinowi. Ten wychodzi na balkon, gdzie zaciekawia się statkiem na morzu, który jawi się na horyzoncie. Towarzystwo zastanawia się czy płynie ku nim, czy od nich odpływa. Okazuje się, że jest zakotwiczony w miejscu. Problem rozważany jest przez Sjejkina logicznie, a przez poetę Iwana Nikołajewicza Zachedrynskiego metafizycznie. Ten ostatni prosi Sjejkina o grę na gitarze. Ten z początku odmawia, ale aktorka Lily Karłowna Swietłowa namawia go do gry. Towarzystwo przyłącza się ze śpiewem. Potem Rudolf Rudolfowicz Wolf opowiada Aleksandrowi Iwanowiczowi Czelcowowi o tym jak buduje kolej. Nagle niespodziewanie Piotr Aleksjejewicz Sjejkin oświadcza się publicznie Lily, na złość Tatianie. Zarysowuje Lily ich wspólne życie w koszarach, które będzie wiodła samotnie czekając aż skończy służbę lub wróci z kasyna. Ku zaskoczeniu Siejkina, Lily przyjmuje zaręczyny. Siejkin przestraszony wybiega z pokoju.
Tatiana obrażona przygotowuje się do wyjazdu. Iwan Nikołajewicz Zachedrynski próbuje ją zatrzymać i oświadcza się jej. Ta odrzuca propozycję i komunikuje, że woli się poświecić pracy dla polepszenia ludzkości. Czuje się urażona i wyjeżdża, kiedy Zachedrynski proponuje jej poświecenie się dla niego.
Do wyjazdu przygotowuje się również Lily. Wraz z nią jedzie w tym samym kierunku Rudolf Rudolfowicz Wolf. Lily prosi przed wyjazdem Iwana Nikołajewicza Zachedrynskiego, aby o niej pamiętał gdyby miał pracę dla aktorki. Kobieta wyjawia mu w tajemnicy, iż tak na prawdę niczego jeszcze nie grała i jedzie w rzeczywistości do majątku dziedziczki Raniewskiej czytać poezję.
Aleksandr Iwanowicz Czelcow nagle zdejmuje dubeltówkę ze ściany, która frapowała go od dłuższego czasu i strzela w nogę od stołu. Jego żona Matriona Wasiliewna Czelcowa przeprasza zebranych za zachowanie męża i zabiera mu broń. Do pomieszczenia wbiega Lenin, myśląc, że wystrzał to Aurora - zwiastun rewolucji październikowej. Zachedrynski uspokaja go iż to jeszcze nie czas i Lenin wychodzi.
Małżeństwo Czelcowów zostaje na Krymie wraz z Zachedrynskim i grają w domino. Wtedy przychodzi telegram z wiadomością, iż Raniewska sprzedaje sad i przenosi się do miasta. Czelcow przygotowuje się do wyjazdu, ponieważ chce kupić sad i zbić na nim interes. Z Czelcowem wyjeżdża jego żona. Zachedrynski zostaje sam. Przychodzi do niego Lenin, siada przy stole i wyjada łyżką konfitury wiśniowe ze słoja.
Akt 2 (1928 rok)
Pensjonat został przekształcony w Dom Wypoczynkowy Czerwonogwardzista. Lily jest od 18 lat żona inżyniera Wolfa. W Domu Wypoczynkowym pracują Czelcow i jego żona. Czelcow wykonuje zawód kucharza, a Czelcowa oprowadza turystów po muzeum, poświęconym Leninowi. Pasjonuje ją głównie wydawanie biletów i pokwitowań. Zachedrynski jest teraz naczelnikiem do spraw widowisk, prasy i wydawnictw przy Radzie Komisarzy Ludowych. Tatiana sprawuje funkcję jego sekretarki i kochanki. Kobieta jednocześnie interesuje się poetą Ilją Zubatym. Wolf jest zazdrosny o swoją żonę aktorkę Ilję. To on zajmuje się domem, a ona robi karierę, nie chce mieć dzieci i otoczona jest mężczyznami. Wolf próbuje namówić naczelnika Zachedrynskiego, aby wyrzucił ją z pracy, ten jednak się nie zgadza. Wolf szantażuje go. Do Zachedrynskiego przychodzi Lily i prosi o obsadzenie jej w roli Ofelii. Zachedrynski, chcąc uciec od Lily, wychodzi popływać w morzu z Zubatym. Podczas kąpieli naczelnik łamie nogę, ponieważ Zubaty upada na jego kończynę. Zubaty boi się, iż naczelnik na niego doniesie. Naczelnik obiecuje, że tego nie zrobi. Gorączkującemu na skutek wypadku Zachedrynskiemu ukazuje się Sjejkin, zazdrosny o Lily, z którą Zachedrynski romansuje. Sjejkin pokazuje zastępcy naczelnika scenki z dramatów Shakespeare'a. Tatiana, ku rozpaczy Zachedrynskiego, gra Tytanię ze „Snu nocy letniej”, a Tyłkiem jest Zubatyj. W następnej scenie Wolf w roli Otella usiłuje udusić Lily grającą Desdemonę, patrząc znacząco na Zechedrynskiego, który odegrał wcześniej rolę Kassia.
Tymczasem w realnym świecie Zubatyj donosi na Zachedrynskiego, że on na niego nie doniósł.
Akt 3 (współczesność)
Lata dziewięćdziesiąte XX wieku, po rozpadzie Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich (ZSRR). Zachedrynski wrócił z łagru. Jest wymizerowany, ale nie postarzał się. Lokalny mafioso Pietia, który zajmuje się przemytem prostytutek z Rosji do Ameryki, rozpoznaje w Zachedrynskim wujaszka Wanię. Anastazja Pietrowna chce sprzedać samowar, ale nikt go nie chce kupić. Podstarzali Lily i Wolf, czekają na statek do Konstantynopola. Czelcowowie, wciąż w tym samym wieku, wybierają się do Ameryki, gdzie Czelcowa ma zamiar zostać „profesorem od myśli czynnej”, a Czelcow jej asystentem. Pojawia się Lenin i mówi o współczesnym kapitalizmie. Podpływa statek i wszystkie czekające nań postaci wchodzą na pokład. Zapada mgła, w której krążą generał sowiecki, głowa Popa, Wilkołak i Katarzyna Wielka. Z mgły wyłania się też Sjejkin, by poprowadzić Zachedrynskiego ku Tatianie.
Akt 1 (1910 rok)
W pensjonacie na Krymie nauczycielka Tatiana kokietuje rozmową Piotra Aleksjejewicza Sjejkina. Rozmawiają o wierze, logice i poezji. Sjejkin zarzuca Tatianie brak zamiłowania do logiki, a ta jemu brak wiary.
Towarzystwo wraca ze spaceru do pensjonatu, dolacza do dyskutującej pary i zamawia napoje i konfiturę wisniową. Obecji wszczynają przy samowarze rozmowy towarzyskie. Tatiana podaje herbatę Piotrowi Aleksjejewiczowi Sjejkinowi. Ten wychodzi na balkon, gdzie zaciekawia się statkiem na morzu, który jawi się na horyzoncie. Towarzystwo zastanawia się czy płynie ku nim, czy od nich odpływa. Okazuje się, że jest zakotwiczony w miejscu. Problem rozważany jest przez Sjejkina logicznie, a przez poetę Iwana Nikołajewicza Zachedrynskiego metafizycznie. Ten ostatni prosi Sjejkina o grę na gitarze. Ten z początku odmawia, ale aktorka Lily Karłowna Swietłowa namawia go do gry. Towarzystwo przyłącza się ze śpiewem. Potem Rudolf Rudolfowicz Wolf opowiada Aleksandrowi Iwanowiczowi Czelcowowi o tym jak buduje kolej. Nagle niespodziewanie Piotr Aleksjejewicz Sjejkin oświadcza się publicznie Lily, na złość Tatianie. Zarysowuje Lily ich wspólne życie w koszarach, które będzie wiodła samotnie czekając aż skończy służbę lub wróci z kasyna. Ku zaskoczeniu Siejkina, Lily przyjmuje zaręczyny. Siejkin przestraszony wybiega z pokoju.
Tatiana obrażona przygotowuje się do wyjazdu. Iwan Nikołajewicz Zachedrynski próbuje ją zatrzymać i oświadcza się jej. Ta odrzuca propozycję i komunikuje, że woli się poświecić pracy dla polepszenia ludzkości. Czuje się urażona i wyjeżdża, kiedy Zachedrynski proponuje jej poświecenie się dla niego.
Do wyjazdu przygotowuje się również Lily. Wraz z nią jedzie w tym samym kierunku Rudolf Rudolfowicz Wolf. Lily prosi przed wyjazdem Iwana Nikołajewicza Zachedrynskiego, aby o niej pamiętał gdyby miał pracę dla aktorki. Kobieta wyjawia mu w tajemnicy, iż tak na prawdę niczego jeszcze nie grała i jedzie w rzeczywistości do majątku dziedziczki Raniewskiej czytać poezję.
Aleksandr Iwanowicz Czelcow nagle zdejmuje dubeltówkę ze ściany, która frapowała go od dłuższego czasu i strzela w nogę od stołu. Jego żona Matriona Wasiliewna Czelcowa przeprasza zebranych za zachowanie męża i zabiera mu broń. Do pomieszczenia wbiega Lenin, myśląc, że wystrzał to Aurora - zwiastun rewolucji październikowej. Zachedrynski uspokaja go iż to jeszcze nie czas i Lenin wychodzi.
Małżeństwo Czelcowów zostaje na Krymie wraz z Zachedrynskim i grają w domino. Wtedy przychodzi telegram z wiadomością, iż Raniewska sprzedaje sad i przenosi się do miasta. Czelcow przygotowuje się do wyjazdu, ponieważ chce kupić sad i zbić na nim interes. Z Czelcowem wyjeżdża jego żona. Zachedrynski zostaje sam. Przychodzi do niego Lenin, siada przy stole i wyjada łyżką konfitury wiśniowe ze słoja.
Akt 2 (1928 rok)
Pensjonat został przekształcony w Dom Wypoczynkowy Czerwonogwardzista. Lily jest od 18 lat żona inżyniera Wolfa. W Domu Wypoczynkowym pracują Czelcow i jego żona. Czelcow wykonuje zawód kucharza, a Czelcowa oprowadza turystów po muzeum, poświęconym Leninowi. Pasjonuje ją głównie wydawanie biletów i pokwitowań. Zachedrynski jest teraz naczelnikiem do spraw widowisk, prasy i wydawnictw przy Radzie Komisarzy Ludowych. Tatiana sprawuje funkcję jego sekretarki i kochanki. Kobieta jednocześnie interesuje się poetą Ilją Zubatym. Wolf jest zazdrosny o swoją żonę aktorkę Ilję. To on zajmuje się domem, a ona robi karierę, nie chce mieć dzieci i otoczona jest mężczyznami. Wolf próbuje namówić naczelnika Zachedrynskiego, aby wyrzucił ją z pracy, ten jednak się nie zgadza. Wolf szantażuje go. Do Zachedrynskiego przychodzi Lily i prosi o obsadzenie jej w roli Ofelii. Zachedrynski, chcąc uciec od Lily, wychodzi popływać w morzu z Zubatym. Podczas kąpieli naczelnik łamie nogę, ponieważ Zubaty upada na jego kończynę. Zubaty boi się, iż naczelnik na niego doniesie. Naczelnik obiecuje, że tego nie zrobi. Gorączkującemu na skutek wypadku Zachedrynskiemu ukazuje się Sjejkin, zazdrosny o Lily, z którą Zachedrynski romansuje. Sjejkin pokazuje zastępcy naczelnika scenki z dramatów Shakespeare'a. Tatiana, ku rozpaczy Zachedrynskiego, gra Tytanię ze „Snu nocy letniej”, a Tyłkiem jest Zubatyj. W następnej scenie Wolf w roli Otella usiłuje udusić Lily grającą Desdemonę, patrząc znacząco na Zechedrynskiego, który odegrał wcześniej rolę Kassia.
Tymczasem w realnym świecie Zubatyj donosi na Zachedrynskiego, że on na niego nie doniósł.
Akt 3 (współczesność)
Lata dziewięćdziesiąte XX wieku, po rozpadzie Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich (ZSRR). Zachedrynski wrócił z łagru. Jest wymizerowany, ale nie postarzał się. Lokalny mafioso Pietia, który zajmuje się przemytem prostytutek z Rosji do Ameryki, rozpoznaje w Zachedrynskim wujaszka Wanię. Anastazja Pietrowna chce sprzedać samowar, ale nikt go nie chce kupić. Podstarzali Lily i Wolf, czekają na statek do Konstantynopola. Czelcowowie, wciąż w tym samym wieku, wybierają się do Ameryki, gdzie Czelcowa ma zamiar zostać „profesorem od myśli czynnej”, a Czelcow jej asystentem. Pojawia się Lenin i mówi o współczesnym kapitalizmie. Podpływa statek i wszystkie czekające nań postaci wchodzą na pokład. Zapada mgła, w której krążą generał sowiecki, głowa Popa, Wilkołak i Katarzyna Wielka. Z mgły wyłania się też Sjejkin, by poprowadzić Zachedrynskiego ku Tatianie.
Szczegóły filmu
Informacje podstawowe
-
- tytuł identyfikacyjny
- Miłość na Krymie
-
- typ nagrania
- audio-wideo
-
- czas trwania
- 02:02'00"
-
- tytuł oryginalny
- Miłość na Krymie
-
- barwa
- kolor
-
- gatunek
- spektakl teatralny
-
- forma nagrania
- materiał kompletny
-
- kategoria wiekowa - dozwolone od lat
- 12+
Język
-
- język oryginału
- pl
-
- napisy
- brak
-
- lektor
- brak
Informacje prawne
-
- status prawny materiału
- koprodukcja / część praw przy NInA
-
- kraj produkcji
- Polska
-
- rok produkcji
- 2013
Twórcy
-
- reżyseria
- Jerzy Jarocki
-
- reżyseria rejestracji
- Jan Jan Englert Englert
-
- redakcja
- Ewa Millies Lacroix
-
- autor pierwowzoru
- Sławomir Mrożek
-
- adaptacja
- Jerzy Jarocki
-
- muzyka
- Stanisław Radwan
-
- zdjęcia
- Witold Adamek
-
- montaż
- Milenia Fiedler
-
- scenografia
- Jerzy Juk Kowarski
-
- kostiumy
- Jerzy Juk Kowarski
-
- charakteryzacja
- Leszek Galian, Bożena Balcerowska Grinka, Danuta Godzisz, Małgorzata Majewska
Realizatorzy
-
- kierownictwo produkcji
- Hanna Winnik
-
- realizacja dźwięku
- Wacław Pilkowski, Grzegorz Martecki, Marcin Kijo
-
- realizacja światła
- Zbigniew Szulim
-
- operator kamery
- Witold Adamek, Paweł Pieczyński
Uczestnicy i wykonawcy
-
- aktor
- Jan Frycz, Małgorzata Kożuchowska, Jolanta Fraszyńska, Mariusz Bonaszewski, Anna Seniuk, Janusz Gajos, Paweł Paprocki, Barbara Horawianka, Grzegorz Małecki, Jerzy Radziwiłowicz, Mirosław Konarowski, Arkadiusz Janiczek, Robert Jarociński, Marcin Przybylski, Iwona Katarzyna Pawlak, Jacek Mikołajczak, Piotr Suzin