Śmierć Dantona

Słuchowisko według dramatu.
Dramat Büchnera przypomina, że tysiące ofiar Rewolucji Francuskiej nie nauczyły społeczności ludzkiej niczego. Po niej nastąpiły jeszcze większe, pochłaniające już miliony, hekatomby wojen i rewolucji, ustrojów totalitarnych i czystek etnicznych. Może to przypomnienie każe nam bardziej docenić, bezkrwawą likwidację komunizmu, przy wszystkich zastrzeżeniach jakie mamy do stanu życia publicznego i politycznego w Polsce. Niech zabrzmi też jak ostrzeżenie, bo jak o słowach rzucanych z mównicy przez Robespierra powiada Danton: …tak się hebluje deski na gilotynę!. Autor pochyla się nad losem człowieka i pokazuje tragedie, jakimi owocuje bezwzględne dążenie do osiągnięcia celów politycznych. Bohaterowie dramatu mają krew na rękach. Danton nie jest niewinną ofiarą, a Robespierre i Komitet Ocalenia Publicznego skazują go na śmierć przy pomocy Trybunału Rewolucyjnego, który sam stworzył. Obydwaj odczuwają wyrzuty sumienia, ale w imię zasady "cel uświęca środki" podążają nadal drogą rewolucji, nie bacząc na trupy, po których stąpają.