Kręte ścieżki

Etiuda filmowa polskiego filmowca Andrzeja Barańskiego, w której dwoje ludzi, mieszkających w tej samej kamienicy spotyka się przypadkiem na mieście. Kobieta i mężczyzna wychodzą ze swoich mieszkań. Mężczyzna idzie na pocztę, a kobieta zmierza w odwiedziny do kogoś mieszkającego w budynku poczty. Drogi bohaterów splatają się, jednak spotykają się dopiero w ostatniej scenie, w której mówią sobie dzień dobry. Swoją stylistyką film nawiązuje do konwencji kryminału. Muzyka i sposób filmowania bohaterów sprawia, że można odnieść wrażenie jakby bohaterowie śledzili się nawzajem i próbowali zgubić swoje tropy.